حصار محکم فکر امام در مورد نقش زنان

اصلا نمی‌شود نقش زنان را محاسبه کرد؛ و من اقرار می‌کنم، اعتراف کنم؛ اول که این نقش را فهمید، امام بزرگوار ما بود - مقل خیلی چیزهای دیگری که اول او فهمید، در حالیکه هیچکدام از ماها نمی‌فهمیدید همچنان که امام نقش مردم را فهمید.

به نظر من الان هم هرجه ما داریم پیش می‌رویم، ضرب دست امام است. ایشان آنچنان این گوی را محکم پرتاب کرده، که حالا حالاها امقال بنده باید دنبالش بدویم. این مردم حرک کردند. نسل به نسل هم دارد دست به دست می‌شود. امام در زمینه زن هم همینجور بود. امام نقش زنان را فهمید؛ والا بودند بزرگان از علما که با این‌ها بگومگو داشتیم، که اصلا زن‌ها در تظاهرات شرکت بکنند یا نکنند! آن‌ها می‌گفتند زن‌ها در تظاهرات شرکت نکنند. آن حصار محکمی که انسان‌ به او تکیه میداد، خاطر جمع میشد، تا بتنواند در نقابل همچین نظراتی که از مراکز مهمی هم ارائه می‌شد، بایستد، حصار رای امام و فکر امام و عزم امام بود، رحمت خدای متعال تا ابدالابدین بر این مرد بزرگ باد.

در سومین نششت اندیشه‌های رهبردی با موضوع زن و خانواده ( 1390/10/14)