را همه آن ز دست برخیزد کانگه که ز پا نشست برخیزد   از هجر تو دل درآمدست از پای تا خود بکدام دست برخیزد   کس با تو شبی ز پای ننشیند تا از سر هر چه هست برخیزد   هر روز بقصد جان صد عاشق آن سنبل گل پرست برخیزد   با آن لب چون میت عجب نبود چشم تو که نیم مست

کریمی که پشت چرخ فلک پیش تو سال و مه بخم باشد   اوحد الدین جهان فضل و کرم کت دل و دست کان و یم باشد   بخت سرویست پیش درگه تو که بصد دست و یکقدم باشد   می ببیند ضمیر روشن تو هر چه در پرده عدم باشد   هر کجا جست باد انصافت عدل کسری همه ستم باشد   هر که اندر

کریمی که پشت چرخ فلک پیش تو سال و مه بخم باشد   اوحد الدین جهان فضل و کرم کت دل و دست کان و یم باشد   بخت سرویست پیش درگه تو که بصد دست و یکقدم باشد   می ببیند ضمیر روشن تو هر چه در پرده عدم باشد   هر کجا جست باد انصافت عدل کسری همه ستم باشد   هر که اندر

کریمی که پشت چرخ فلک پیش تو سال و مه بخم باشد   اوحد الدین جهان فضل و کرم کت دل و دست کان و یم باشد   بخت سرویست پیش درگه تو که بصد دست و یکقدم باشد   می ببیند ضمیر روشن تو هر چه در پرده عدم باشد   هر کجا جست باد انصافت عدل کسری همه ستم باشد   هر که اندر